Hlutfall háskólamenntaðra á atvinnuleysisskrá hefur farið hækkandi á undanförnum árum.   Þannig er um fjórðungur atvinnulausra, ríflega 1100 manns, með háskólamenntun eða sérskólamenntun á háskólastigi.  Viðskiptafræðingar eru fjölmennastir og þar á eftir lögfræðingar.

Á sama tíma heyrast svo fréttir að erfiðlega gengur að ráða fólk í ýmis störf og atvinnuleysi mælist lítið sem ekki neitt.

Fyrir stuttu birti sænska vinnumálastofnun árlega spá sína um „heitustu“ og „köldustu“ störfin eftir 5 ár.

Hér verður mest samkeppni um starfsfólk eftir 5 ár í Svíþjóð:

• Byggingaverkfræðingar og annað tæknimenntað fólk í byggingariðnaði
• Leikskólakennarar
• Hjúkrunarfræðingar, almennir og í bráðaþjónustu
• Læknar
• Kennarar í iðn- og tækninámi
• Hugbúnaðar- og kerfisfræðingar
• Geislafræðingar
• Sérkennarar
• Iðnaðarmenn (smiðir, rafvirkjar, kokkar, vélvirkjar, múrarar, píparar)
• Sjúkraliðar, starfsmenn í heimaþjónustu og á hjúkrunarheimilum.

Minnst eftirspurn verður eftir starfsmönnum í þessum störfum eftir 5 ár:

• Almennur starfsmaður í banka
• Aðstoðarmenn stjórnenda
• Ráðgjafar á sviði fjármála og fjárfestinga
• Ljósmyndarar
• Grafískir hönnuðir
• Sérfræðingar í samskiptum og almannatengslum
• Blaðamenn
• Tónlistarmenn, söngvarar og tónskáld
• Starfsfólk á bensínstöð
• Starfsmenn í matvöru- og smásöluverslunum
• Gjaldkerar á kassa
• Aðstoðarmenn á skrifstofu, ritarar
• Móttökuritarar
• Prentarar og bókbindara
• Starfsmenn í símsvörun
• Húsverðir

Mér sýnist að við getum yfirfært margt af þessu á íslenskan vinnumarkað.  Miklar breytingar eru að verða á umhverfi fjármálafyrirtækja, tæknibyltingin hefur þegar umbreytt starfsumhverfi fjölmiðla, flestir svara sjálfir sínum símum og tölvupóstum og sífellt fleiri velja að kaupa sér frekar rafbíl en bensínbíl.

Eða hvað?