Framkvæmd skipulags II
Sigurðar Thoroddsen heldur áfram frá í gær og fjallar hér um eldri hugmyndir í skipulagi:
En víkjum stuttlega að fortíðinni. Fyrsta heildarskipulag fyrir Reykjavík er frá 1927 og nefnt „Skipulagsuppdráttur af Reykjavík innan Hringbrautar „ og var á næstu árum í stórum dráttum farið eftir þessari áætlun, en þegar kom fram til ársins 1933 var farið að ræða í bæjarstjórninni að taka skipulagið til endurskoðunar. Í janúar 1934 birtast athugsemdir við skipulagið í Lesbók Morgunblaðsins eftir Sigurð Guðmundsson arkitekt, og mun það vera í fyrsta sinn sem athugasemdir við skipulag heils bæjarsamfélags eru gerðar.
Í athugasemdum Sigurðar kemur fram að hann fjalli eingöngu um Miðbæinn, eða gömlu kaupstaðarlóðina frá 1786-1892, vegna þess að hann hafi orðið fyrir ýmsum skipulagslegum skakkaföllum, og sé því í yfirvofandi hættu, eins og hann orðar það, en að hægt sé að bjarga ýmsu, ef fljótt er brugðist við. Með athugasemdunum fylgir áðurnefndur skipulagsuppdráttur frá 1927, og inn á hann eru færðar með „rauðum strikum“ nokkrar tillögur um breytingar. Helstu athugasemdir hans varða breytingar á legu gatna í skipulaginu frá 1927, breikkun þeirra og framlengingu, en minna um fyrirkomulag byggðarinnar. Sem dæmi leggur hann til að Austurstræti verði framlengt inn í Grjótaþorp, uppundir Garðastræti og þar byggt Ráðhús. Ennfremur telur hann rétt að gera greinarmun á hlutverki gatna með hliðsjón af umferðarþunga, þ.e. skiptingu í umferðargötur og íbúðargötur. Hér er m.ö.o. kominn fyrsti vísir að flokkun gatna. Ennfremur gerir hann athugasemd við að í nýjum hverfum sé ekki gerðar tillögur um afmörkun lóða.
Kirkjustræti telur hann að þurfi að breikka milli Austurvallar og Aðalstrætis, bæði vegna umferðar og útlits, og að framlengja Kirkjustræti beint yfir í Lækjargötu. Ennfremur að Austurvöllur sé orðinn leiðinlegur sem lokað torg, og verði sennilega ekki hjá því komist að breyta stórum hluta vallarins í bílastæði. Sigurður leggur til að Lækjagata verði „hlykkjulaus“ til norðurs, þannig að Esjan blasi við.
Hér hefur verið stiklað á stóru varðandi athugasemdir Sigurðar, en segja má að þær varði fyrst og fremst að rétta úr „hlykkjóttum“ götum til að mynda góðar sjónlínur og útsýni eftir þeim. Ekki er beinlínis fjallað um þörf á bílastæðum nema ef vera skyldi á Austurvelli. Of langt yrði að telja upp allar athugasemdir sem hann gerði, en þær voru margar og sumar athyglisverðar. Hinsvegar er mér ekki kunnugt um að bæjarstjórnin hafi tekið mið af þeim við uppbyggingu Miðbæjarins.
Mánuði eftir að athugasemdir Sigurðar Guðmundssonar arkitekts birtust í Lesbókinni, berst atvinnumálaráðuneytinu bréf dagsett í febrúar 1934 frá Jóni Þorlákssyni verkfræðingi og borgarstjóra, þar sem hann gerir grein fyrir viðhorfi Reykjavíkur til skipulagsins frá 1927 og ástæðum þess að það var ekki staðfest. Helstu rök borgarstjórans gegn skipulaginu eru að sumu leyti þau sömu og Sigurður, þ.e. að götur séu of mjóar og muni ekki anna þeirri umferð sem þegar sé orðin í bænum. Auk þess sem að götur standist ekki á. Einnig að gert sé ráð fyrir breyttu fyrirkomulagi byggðar í eldri hlutum bæjarins, sem séu þegar byggðir, og að það gangi ekki upp. Ekki sé ástæða til að fara út í endurbyggingu eldri hverfa í Reykjavík.
Í þessu sambandi má geta þess að nokkru áður, eða árið 1933, hafði birst greinarflokkur eftir Jón Þorláksson í Morgunblaðinu um nokkur bæjarmál, þ.m.t. endurskoðun skipulagsins frá 1927, en þá voru bæjarstjórnarkosningar framundan. Í einni greinanna ræðir hann sérstaklega um byggingu flugvallar fyrir Reykjavík og mælir með að hann verði gerður í Vatnsmýri, vegna þess að þar sé mikið dýpi niður á fast, þannig að svæðið henti vel fyrir flugvöll. Hér er í fyrsta skipti lagt til, að í skipulagi Reykjavíkur verði gert ráð fyrir flugvelli. Og eins og kunnugt er, var það skipulagt framkvæmt, en áður höfðu ýmsir verið með bollaleggingar um sama efni, og tún í Vatnsmýri öðru hverju nýtt sem lendingarstaður.
Vegna þess að þarna er minnst á flugvöll sem skipulagður var í Vatnsmýri um 1933 bendi ég á eftirfarandi slóð:
http://blog.dv.is/arkitektur/2011/12/08/reykjavikurflugvollur-flokkusaga/
Samskipti þeirra Sigurðar Guðmundssonar arkitekts og Jóns Þorlákssonar borgarstjóra vekja athygli.
Þarna kemur fram að þeir vilja ekki skipulag sem stangast á við gömlu byggðina eða það sem fyrir er. En skipulagið frá 1927 gerði ráð fyrir að gamla byggðin viki að mestu fyrir nýju skipulagi (rjótaþorp m.m.).
Það sem lika er athyglisvert er að borgarstjóri styður gagnrýni arkitektsins.
Þessi grein Sigurðar Guðmundssonar í Lesbók Morgunblaðsins 1933 var sennilega áhrifameiri um framtíð borgarinnar en margan grunar.
Flugvöllurinn í Vatnsmýri er á dagskra í pistli Sigurðar. Hann er líka á dagskra varðandi aðalskipulag Reykjavíkur.
Nú hefur hann verið verið í Vatnsmýrinni í 94 ár samfellt. Flugvöllurinn þarna hefur átt mikinn þátt í vexti og stöðu borgarinnar innanlands og á alþjóðavetvangi. Og hann á eftir að hafa hana áfram ef skynsamlega er haldið á spöðunum. Ganga þeir heilir til skógar sem ætla að leggja Reykjavíkurflugvöll niður innan 10 ára án þess að annað nothæft tækifæri komi í hans stað?
Ég bara spyr.