Það er stórviðburður í Reykjavík n.k. laugardag þegar Hlemmur Mathöll opnar.

Margir hafa átt sér draum um matarmarkað í Reykjavík. Menn hafa velt þessu fyrir sér um áratugaskeið.

Arkitektarnir Gestur Ólafsson og Kristinn Ragnarsson settu einn slíkan á stofn á árunum fyrir 1980 og ráku með miklum ágætum í hátt í áratug. Markaðurinn var í rauðum tjöldum á Lækjartorgi. Hann var opinn á föstudögum allt árið og þar var selt grænmeti og fleiri afurðir beint frá framleiðanda. Maður kom þarna iðulega við til þess að kaupa allskonar ferskt grænmeti.  Ekki veit ég af hverju þetta lagðist af. Líklegt er að það hafi komið einhver þreyta í frumkvöðlana eða að reglugerðafargan hafi náð til þeirra og lagt steina í þeirra götu eins og oft vill verða þegar skortur er á lausnamiðuðum embættismönnum. Kannski var það söluskatturinn eða einhver bókhaldsmál sem lögðu steina í götu frumkvöðlanna.

Nú á laugardaginn opnar matarmarkaður formlega á Hlemmi við Rauðárárstíg milli Hverfisgötu og Laugavegar.

Hann verður rekinn í fyrrum strætisvagnamiðstöð  sem þarna er sem teiknuð var af Gunnari Hanssyni. Húsið þótti sérlega nýstárlegt á sínum tíma og fékk menningarverðlaun DV fyrir frammúrskarandi byggingalist. Húsið er úr gleri og stáli með sérlega vönduðu leirflísagólfi. Endurhæfing hússins fyrir nýja starfssemi hefur verið á höndum Tripolí arkitekta og dóttur Gunnars Hanssonar, Helgu Gunnarsdóttur arkitekts og eflaust fleirum.

Þrátt fyrir nýja og óskylda notkun er engu raskað í grunnhugmynd hússins. Þetta er enn ein staðfesting á því að óþarfi er eð rífa hús þó starfsemi og ýmsar kröfur líðandi stundar eða tíðarandinn breytist.

Um tíma safnaðist í húsinu og næsta nágrenni ógæfufólk sem gekk gjarna undir nafninu „Hlemmarar“.  Húsið fékk óorð á sig og þótt slæmt. Margir vildu rífa þetta fína hús og sögðu það ljótt sem það var aldrei.  Ég á von á að þetta eigi eftir að breytast þannig að Hlemmarar verði samheiti yfir matgæðinga og að menn eiga eftir að verða sammála um að húsið er fallegt.

Ég kíkti við þarna í dag og varð mjög ánægður. Þetta er allt fyrsta flokks og byggir nokkuð á hugmyndum, hvað hönnun snertir, frá Torvehallerne í Kaupmannahöfn sem reknar hafa verið þar í borg um nokkurt skeið. Staðsetningin er líka frábær við Borgarlínuna eins og hún var kynnt í aðalskipulaginu AR2010-2030. Staðsetningin mun líka styrkja Laugarveginn sem göngugötu og skapa pól á móti Kvosinni og Ingólfstorgi.

Þarna koma nokkur fráðbær fyritæki sem sýsla með mat.

Ég nefni Kröst grill og vínbar, Jómfrúna með smurt brauð, skemmtilega lifandi ísgerð sem heitir því skemmtilega nafni Ísleifur Heppni, handverksbakarí og margt fleira. Svo má ekki gleyma hinu framúrskarandi Borði sem við Vesturbæingar þekkjum af Ægisíðu 123 og framleiðslu þeirra á mat í hæsta gæðaflokki.

Fyrir utan húsið koma sölubásar af svipaðri gerð og þeir Festur og Kristinn ráku fyri 30-30 árum ef ég skildi rétt.

Það er synd að húsnæðið skuli ekki vera stærra. Það hefði hiklaust getað verið þreföld þessi stærð.

Til hamingju Reykjavík.

Sjá einnig:

Nokkuð hefur verið fjallað um matarmarkaði í Reykjavík hér á vefnum undanfarin ár. Hér er slóð að nokkrum þeirra:

http://blog.dv.is/arkitektur/2015/01/26/matarmarkadur-vid-midbakka/

http://blog.dv.is/arkitektur/2011/10/06/matarmarkadur-vid-reykjavikurhofn/

http://blog.dv.is/arkitektur/2013/12/15/harpa-matarmarkadur-hus-folksins/

http://blog.dv.is/arkitektur/2011/10/14/fiskimarkads-tilraun-i-reykjavik-2010/

Ísleifur heppni framreiðir ís með nýstarlegum hætti.

KRÖST er að mér skilst grill og vínbar.

Hér kemur Jómfrúin sem selur mat útúr húsinu líkt og Borðið. Það verður gott að koma þarna við, fá sér vínglas, og kaupa inn í kvöldmatinn áður en maður hoppar upp í Borgarlínuna á leið heim.

Mathöll við Hlemm