Í Morgunblaðinu í morgun voru kynntar nýjar hugmyndir um uppbyggingu í miðbæ Hafnarfjarðar.  Þetta var einkar ánægjuleg lesning. Einkum vegna þess að arkitektarnir í samstarfi við skipulags- og byggingaráð bæjarins nálgast verkefnið í anda „regionalismans“.  Það er að segja að staðarandinn ræður ferðinni. Umhverfið ræður útliti húsanna öðru fremur. Hjálagðar myndir sem unnar eru af ASK arkitektum og gefa vonandi fyrirheit um það sem koma skal.   Arkitektarnir brjóta framhlið hússins upp þannig að það lítur út eins og sambyggð hús. Mælikvarðinn verður við þetta manneskjulegur og samræmist fínlegri byggðinni í Hafnarfirði.

Það á að þétta byggðina í gamla miðbæ Hafnarfjarðar og það koma þrjár aðrar ágætar stofur að verkinu. Það eru T.ark, Tripolí og Sei. Þéttingarsvæðið (sjá mynd að neðan) tekur yfir allt svæðið sunnan verrslunarmiðstöðvarinnar Fjörður sem, að mínu mati, voru og eru skipulagsleg og einkum arkitektónisk mistök.

Svæðið sunnan Fjarðar er nú eitt bílastæðaflæmi fyrir um 900 bíla sem samkvæmt hugmyndunum á að hafa neðanjarðar í framtíðinni.  En stæðunum  þarf líklega að fjölga verulega vegna nýbygginga og ekki síður vegna Borgarlínunar sem fer þarna framhjá. Lílega þarf að tvöfalda bílastæðaframboðið, eða jafnvel þrefalda, ef bæði miðbærinn og Borgarlínan eiga að virka.

Í þessum byggingum á að koma hótel. Arkitektarnir brjóta framhlið hússins upp þannig að það lítur út eins og sambyggð hús.

Á myndinni að ofan er merkt hvar hótelið sem myndirnar eru af mun koma og gula svæðið er þéttingarsvæðið sem fjallað er um í Morgunblaðinu í morgun.

++++

Að neðan eru svo myndir af húsum sem nú eru að rísa á viðkvæmum stað í Reykjavík. Þarna er staðarandanum kastað til hliðar og byggð hús sem eins gætu verið í útjaðri borga á borð við London, París eða Róm.  En ekki í miðborgunum.

Þegar skipulag Hafnartorgs var í kynningarferli voru gerðar allmargar athugasemdir við deiliskipulagið. Þær gengu m.a. út á að krafa yrði gerð varðandi staðarandann og að gert væri ráð fyrir Borgarlínunni sem átti að fara þarna um. Vísað var í ágæta greiningu Guðna Pálssonar og Dagnýjar Helgadóttur á staðarandanum þarna. Sú vinna var unnin í tengslum við Kvosardeiliskipulagið 1986 og er enn í fullu gildi. Hvorug athugasemdin var tekin til greina með þeim árangri sem við blasir. Mér hefur verið sagt af innanbúðarmanni að það hafi verið klappað í umhverfis-og skipulagsráði þegar þessar teikningar voru kynntar. Reykvíkingar geta lært af Hafnfirðingum hvað þetta varðar.

Úr því að verið er að tala um lögbundið kynningarfeli varðandi skipulagsmál þá verður ekki annað sagt en að þau séu í einhverju óstandi.

Ég nefni eitt nýlegt dæmi. Ég gerði athugasemd við deiliskipulag við Gamla Garð um mitt síðasta ár. Athugasemdum átti að skila fyrir 17. ágúst 2017 og það gerði ég. Nú tæpum sjö mánuðum seinna, 8. mars 2018, hefur ekkert svar borist frá skipulagssviðinu. Hvorki mat á athugasemdum mínum né fréttir af því ferli sem málið er í eða hvert stefnir. Það ríkir alger þögn. Ekki þakklæti fyrir áhugann sem sýndur er eða skammir fyrir að ég skuli vera að blanda mér í einhvað sem ekki varðar mína sérhagsmuni. Kannski er tilefni til þess að líta á þessa þögn sem skammir, því það er mikil vinna að gera athugasemd við skipulag. Það þekkja allir sem til þekkja.