Það er alltaf gaman að skoða skóleverkefni arkitektanema. Þau gefa fyrirheit um það sem koma skal og segja okkur mikið um áherslur skólanna í náminu.

Stundum er sagt að það skipti engu hvað kennt er í skólunum bara að nemendurnir kunni vinnuaðferðirnar og hafi skoðun eða stefnu (“holdningu” á dönsku) og kunni að greina umhverfi að námi loknu.

Mig langar hér að kynna tvö verk eftir Magdalenu Sigurðardóttur sem útskrifaðist frá Arkitektaskólanum í Árósum nú síðla vetrar.

Það sem einkennir verkin er staðarvitund og hæfileikar arkitektsins til þess að nálgast staðarandann. Það gerir hún á kerfisbundinn hátt þannig að staðurinn er helsti áhrifavaldur hvað niðurstöðuna varðar.

Fyrra verkið er leikskól/vöggustofa í Skagen nyrst á Jótlandi og síðara verkið fjallar um Slippasvæðið í Reykjavíkurhöfn.

Þetta eru viðkvæmir staðir sem þarf að fara höndum um af nærgætni.

Í Skagen hefur Magdalena stúderað arkitektúr staðarins (sjá myndir efst í færslunni) og gert tilraun til þess að finna einhvern samnefnara fyrir anda hans. Í framhaldinu hannar hún nútíma hús inn í umhverfið. Það er að segja að hún hannar byggingu sem tekur tillit til staðarins frekar en til tíðarandans. Þetta gerir hún án þess að byggja fornminjar eins og hrekkur stundum uppúr nýhyggjumönnum byggingarlistarinnar sem sumir vilja kalla sig uppbyggingarsinna.  Allir sem hafa komið til Skagen sjá að í verkinu hefur tekist vel til.

Skagen er BA verkefni Magdalenu en því fylgdi ritgerð sem bar nafnið „steds bevidtshed“, eða staðartilfinning““

Það má get þess að nú stendur yfir sýning á BA verkefnum nema við LHÍ í Listasafni Reykjavíkur. Eftir að hafa skoðað þá sýningu sýnist mér skólinn vera í nokkurri sókn miðað við í fyrra.

Í verkefninu við Reykjavíkurhöfn viðurkennir Magdalena þá breytingu sem hefur oðið á hafnarsvæðinu sem var fiski- og iðnaðarhöfn.  Hún telur umbreytinguna óumflýjanlega og veltir fyrir sér hvernig bregðast skuli við án þess að höfnin missi sinn sjarma. Hún segist vilja vernda það gamla og samflétta það hinu nýja á geðþekkan hátt þannig að menning og saga mæti nútíma borgarstarfssemi svo úr verði heiksteypt arkitektónisk starfræn heild.

Hér að neðan má sjá þrjár myndir af verkefni Magdalenu sem tengist höfninni í Reykjavík. Ég vek athygli á afstöðumyndinni og því andrúmi sem kemur fram í 3D myndunum. Maður finnur nánast fiski- og sjávarilminn og skynjar kalda hafgoluna. Þarna er um að ræða raunsannar myndir án þess að klórófóm auglýsingarmenskunnar sé notað.

 Kynnast má verkum Magdalenu Sigurðardóttur betur á þessari slóð:

http://magdalenasig.wordpress.com/