Framkvæmd skipulags III
Hér kemur færsla Sigurðar Thoroddsen sem fjallar um veðurfar og framkvæmd skipulags
Ekki verður hjá því komist að minnast á veðurfarið þegar fjallað er um framkvæmd skipulags. Staðreyndin er sú að veðurfar er öðruvísi á Íslandi en í flestum löndum sem við berum okkur saman við. Hér er allra veðra von, sumrin kaldari og styttri. Sem dæmi má taka að í Reykjavík er meðalhiti allt árið 4° C en í júlí 11°C. Samsvarandi tölur fyrir Kaupmannahöfn eru 8°C – 16°C og Barcelona 16°C – 23°C. Meðalhiti hér er semsagt verulega lægri en í framangreindum borgum, svo ég tali nú ekki um hinn mikla vindhraða og síbreytileika hitastigs milli frosts og þýðu, jafnvel oft á dag. Þess vegna eru yfirbyggðar verslunarmiðstöðvar vinsælar, en þar er sama „veðurfar“ allt árið.
En úr ýmsu má þó bæta hérlendis, og taka meira mið af veðurfari þann stutta tíma sem sumarið varir, og tel ég að skipulagsaðilar hafi ekki leitt hugann nægjanlega að því. Ég hef tekið eftir því að sumar götur og staðir í Reykjavík eru vinsælir, og þar oft mikil mannmergð í góðu veðri. En þessar götur hafa austur-vestur stefnu og 4-5 hæða byggingar norðan megin og göturýmið þar af leiðandi í skjóli fyrir norðanáttinni, en þá er yfirleitt sól í Reykjavík. Sama gildir um ýmsa staði og torg sem hafa skjól norðan megin. Dæmi um þetta er Laugavegur frá Snorrabraut að Bankastræti, Austurstræti, Austurvöllur norðan megin og fleira mætti telja. Svo ég tali nú ekki um lítil svæði á milli húsa s.s. garðinn aftan við Hressingarskálann og fleiri. Það sem stendur lífi á milli húsanna fyrir þrifum er skortur á skjóli fyrir vindum. Til að götulíf sé mikið þann stutta tíma sem sumarið varir, er ennfremur mikilvægt að á jarðhæðum húsa sé lífleg starfsemi. Tré og runnar skapa einnig skjól, og má segja að algjör bylting hafi orðið trjárækt á síðustu áratugum. Dæmi um skjóllaus göturými eru: Lækjargata, Hverfisgata, Skúlagata, Lækjartorg og fleiri staðir
En víkjum aftur að Laugavegi, að þá tel ég að Þorvaldur S.Þorvaldsson arkitekt og fyrrverandi skipulagsstjóri í Reykjavík, hafi gert sér góða grein fyrir þeim möguleikum sem gatan hefur upp á að bjóða, sérstaklega í sól og norðanátt. Þorvaldur lét mjókka akstursbrautina, breikka gangstéttir, gróðursetja tré, setja upp hindranir þannig að bílum sé ekki lagt á gangstéttir og „mublera“ göturýmið með ýmsum hætti. Nú hafa hinsvegar komið fram vanhugsaðar tillögur um að fjarlægja þar hindranir við gangstéttir og fella trén í stað þess að snyrta þau og klippa.
Myndin efst í færslunni er tekin af Finnboga Helgasyni . Myndin sem er samsett sýnir hvernig veðurfar getur breyst í Reykjavík á stuttum tíma. Myndin er tekin á götu í Reykjavík með 7 klukkustunda millibili þann 24 apríl s.l.
Byker Wall i Newcastle eftir Ralph Erskin tók mið af veðurfari. kallinn teiknaði húsið fyrir 40 árum. Síðan hefur ekkert gerst.
http://newcastlephotos.blogspot.com/2009/11/byker-wall.html
Ekki gleyma Jóhannesi Kjarval og Kristjáni Ásgeirssyni.:
http://blog.pressan.is/arkitektur/2012/12/05/johannes-kjarval/
Ég hef tekið eftir því að rónarnir eru naskir á að finna skjólgóða og sólríka staði til útidvalar í borginni. Það þyrfti að kortleggja þá og gera þá huggulega.(og bola rónunum svo í burtu)
Já rónarnir eru naskir,en að bola fólki burtu,eru þeir ekki hluti af mannlífi borgarinnar,hvað til dæmis með Nýhöfn í Köben,nei ég bara spyr.
Sammála síðasta ræðumanni. Það á ekki að bola nokkrum manni i burtu. Rónar eru hluti af litrófi mannlífsins og eiga að vera sýnilegir ef ekki er hægt að lækna þá. Það á allavega ekki að reka þá inn í einhver skúmaskot. Mér finnst reyndar gaman að rónunum þegar þei verða á vegi manns. þetta eru meinleysis náungar þar sem þeir sitja með bjórinn sinn. Það eru fyrst hin hörðu eiturlyf sem gera einstaklingana hættulega