Lífið er skrítin dós.  Áður en maður veit af er maður orðinn hundgamall, skjöktandi um.  Á ykkar aldri krakkar var það  óraunverulegt að maður yrði nokkurn tímann eins og þessir gömlu karlar og kerlingar sem þá voru og eru nú í moldinni. Það sem framundan er virkar sem sagt æði fjarlægt en það sem á bak við er komið eins og augnablik. Og á mínum aldri verður maður að kljást við að sætta sig við öll glötuðu tækifærin, það sem hefði getað orðið, bara að ég hefði lagt harðar að mér, sinnt mér og mínum betur. Hvað hefði orðið þá? Fullorðinn fer í gegnum þann feril að sættast við sjálfan sig. Það er mönnunum eðlislægt..að sættast við sjálfan sig og gera eins vel og hægt er það sem eftir lifir æfi, en óneitanlega verður það auðveldara að sættast við sjálfan sig ef maður hefur alltaf reynt að gera sitt besta. Ef maður hefur ekki verið algjör drullusokkur svo töluð sé íslenska.

Þetta skuluð þið hafa í huga krakkar.  Það er örstutt þangað til þið þurfið að fara sættast við sjálf ykkur.  Leggjast út af í sófann og líta yfir farinn veg.  Notið því stundirnar sem þið eigið á uppbyggilegan hátt.  Verið ræktarsöm við ykkar nánustu/vinaföst/lesið, lærið og hugsið- verið metnaðargjörn og ákveðin en þó sanngjörn og réttsýn – verið ekki alveg eins og allir hinir.  Þá fyrst verðið þið áhugaverð.  Og takið það besta upp úr kristinni kenningu  og hafið sem leiðarljós.  Ef þið takið mið af  þessu  hef ég þá trú að ykkur reynist það létt verk að sættast við ykkur sjálf þegar þið verðið komin á níuna (íbúðir fyrir aldraða -innsk. BK) eftir nokkur ár.

Í guðspjallinu er einmitt vikið að elli og æsku.  Þegar þú varst ungur, segir Jesú, bjóstu þig sjálfur og fórst hvert sem þú vildir, en þegar þú ert orðinn gamalll munt þú rétta út hendurnar og annar býr þig og leiðir þig (þangað sem þú vilt ekki). 

Nú eruð  þið á því stigi að klæða ykkur sjálf og getið farið hvert sem þið viljið.  Veljið vel veg ykkar.  Sá tími kemur að það verð‘ur ekki eins og auðvelt og áður að fara þangað sem maður vill fara.  En þótt þið farið um dimman dal þá mun ykkur ekkert bresta því að, ekki satt:  ,,Drottinn er minn hirðir/mig mun ekkert bresta….