Fimmtán til tuttugu íbúðir, flestar fokheldar standa í þorlákshöfn auðar og rýrna að verðgildi dag frá degi. Þessar íbúðir, minnisvarði um nýfrjálshyggju og hrun, eru sennilega í eigu íbúðarlánasjóðs og banka. Á þetta bara að vera svona?  Er ekki lengur hægt að þróa mál áfram með hagsmuni fólks og byggðar í huga. Um víða veröld er húsnæðislaust fólk. Hvers vegna taka bæjaryfirvöld  ekki íbúðirnar yfir, með góðu eða illu, eigendur hljóta að hafa brotið alla fresti og bjóða þær út á mjög niðursettu verði fólki  sem vill klára þær og búa í þeim.  Við gætum m.a. sótt flóttamenn útí heim, boðið fólki sem  nú býr við ömurlegar aðstæður upp á nýja framtíð, nýtt líf. Slíkt myndi auka enn fjölbreytni fjölmenningarsamfélagsins í Þorlákshöfn. Og okkur veitir ekkert af innspýtingu og svo er um íslenskt  samfélag allt.