Eg sé hjá Agli Helga og Vilhjálmi Erni Vilhjálmsyni að Wiesenthal stofnunin hefur ritað Páli Magnússyni bréf og krafist þess að Passíusálmarnir væru ekki lesnir í útvarp því að þeir væru uppfullir af gyðingahatri. Sem er alveg rétt. Hallgrímur leggr það upp þannig að Gyðingar hafi drepið Jesú og komandi kynslóðum muni hefnast fyrir. Og auðvitað skilar þetta sér í fordómum. Þeir sem efast um það minna mig á þöngulhausa sem halda því fram að auglýsingar hafi ekki áhrif.
Það er svo aftur annð mál að bôkmenntir 17. 18. og 19. Aldar eru sneisafular af kynþáttafordómum enda var akurinn fyrir Hitler rækilega plægður á þessum árum. Við getum ekki afneitað þessum bókmenntarfi sem er snar hluti af okkur sjálfum en eigum alltaf eins og alltaf þegar við sjáum eitthvað ljótt að vara börn við. Og sem betur fer sakar það börn ekki mikið sem sagt er á Rás 1 eftir 10. Hlustendur flestir á hinum endanum og stimpl a sig óðum út.
Atugasemdir Wiesental stofnunrinnar eru samt þess virði að á þær sé hlutað. Allt í kringum okkur hoppa nýnasistar úr örmum sögulausra mæðra og plægja akurinn fyrir framtíð mannhaturs.
Vonandi taka þessir frómu menn, frá þessari ,,stofnun“ , til við að banna hatursfullar línur og kafla í Talmut sínum og hreinsa út í þeirra fræðum, staði, kafla og greinar sem eru uppfullar af and-Kristni og elur undir hatri á öðrum en þeirra eigin trúbræðrum.
Vissulega mun það ekki verða en það eru til svo óumræðanlega ,,góðir“ menn að eigin áliti, að þeim er lallt sem er í menningararfi þeirra lust, ef það styrkti ímynd þeirra sem fjölþjoðlega og umburðalynda menn.
Við eigum að hlú að því sem er í okkar menningararfi og leyfa öðrum að gera slíkt hið sam aum sinn.
Dónaskap? Þú þekkir þá ekki kveðskap Fræbbblanna. Ég myndi aldrei leggja mér þessi orð í munn. Síðustu tvær setningarnar voru um söngvarann sem kommentaði hjá þér um listaverk, gæði og birtingartíðni þeirra. (sem er annars mjög merkileg skoðun að listaverk/kveðskap eigi að fara sparlega með nema þau séu stimpluð nógu góð. spurning hver eigi að sjá um slíkar viðurkenningar) Nema þú teljir það dónaskap sem ég sagði um lútersku kirkjuna. Það var þá eins gott að ég tjáði mig ekki um „Heims um ból“ skáldskapinn sem er nú sá versti kveðskapur sem settur hefur verið á blað og eru þá Fræbbblarnir ekki undanskildir. Miðað við þessar kenningar þá ætti nú ekki að syngja þann sálm nema hámark á þriggja ára fresti.
nú ertu skárri!