Tvær grímur renna nú á marga útvegsmenn að eftir allt saman yrði hagur þeirra betur tryggður innan ESB en utan. Utan ESB eiga þeir allt undir duttlungum ríkisstjórnar sem þeir álíta fjandsamlega og er að þeirra dómi að svíða auðlindina úr höndum þeirra. Á meðan er ESB að taka upp kvótakerfi og reglur Evrópusambandins munu örugglega banna vina og kjördæmadreifingu á kvóta en slík er ætlun Jóns Bjarnasonar segja þeir. Margir útvegsmenn hafa ofaní kaupið mikil viðskipti við ESB lönd og eru fyrir löngu búnir að sjá það að ESB er hið besta mál.
Hætt er við að einnig renni tvær grímur á bændur nú þegar sala á skyri og kjöti hefur aukist upp úr öllu valdi í Evrópu og íslensk stjórnvöld þurfa að sækja um að kvótaþaki verði lyft. Ef við gengjum í ESB þyrfti ekki að sækja um neinar undanþágur. Sennilega gætum við tvöfaldað nautgriparækt og sauðfjárrækt með inngöngu í ESB. Þeir sem selja bændum mjaltavélar og önnur tæki til landbúnaðarbrúks gætu þá stóraukið gróða sinn. Alþingismaður athugi það.
Að auki fara flestir bændur nú í bændaferðir til Evrópu og sjá að Evrópa er hið besta mál, góður matur og allt það.
Afstaðan breytist þegar eigin budda fer að bólgna. Það augljósasta í þessu er þó það að við sem höfum talað fyrir talað fyrir ESB inngöngu – höfum haft rétt fyrir okkur allan tímann
Þú veist að 6 af 7 varnarlínum Bændasamtakanna verða ekki vandamál í aðildarviðræðunum. Bændaforystan veit það í hjarta sínu að innganga í ESB er að líkindu ekki svo slæm – og nokkuð örugglega til bóta fyrir sauðfjárræktina!
Það er hins vegar klókt hjá þeim að setja fram skýr markmið til að ná.
7. varnarlínan er tollaverndin – en ég held að Bændasamtökin séu frekar að fá verðmiða á tollaverndina frekar en að halda henni. Verðmiði á tollavernd gefur þeim grunn til að berjast fyrir meiri stuðning við landbúnaðarkerfið en annars.
Forysta bændasamtakanna er því á fullri ferð inn í ESB – þótt hún tali á öðrum nótum – eðlilega.
… og svo er ESB að ganga í Ísland í sjávarútvegsmálum!
Sæll Baldur.
Þetta er nú meiri steipan hjá þér. Er nú reynt að týna til hvert hálmstrá til þess að réttlæta ESB innlimun lands okkar.
Sjávarútvegsstefna ESB valdaklíkunnar er einn allsherjar óhroði og svo hefur verið á áratugi, þrátt fyrir stöðugar endurskoðanir og loforð um bót og betrun.
Þá viðurkenna nú meira að segja Commísaranir sjálfir að sjávarútvegsstefnan þeirra er gjaldþrota, enda byggð á miðstýringu skriffinna sem enga þekkingu hafa á málunum og halda að öllu sé hægt að stjórna með tilskipunum og reglufargani.
Uppskeran hjá þeim er að stefnan er gjörsamlega gjaldþrota og hefur víða gengið af fisstofnum dauðum og að greininni sjálfri stórlaskaðri. Sóun og spilling einkennir allt þeirra ráðslag.
Enda er það svo að nánast allir sem við þessa grein vinna innan ESB svæðisins, hatast útí Brussel valdið. Enginn virðing er borin fyrir þessu apparati enda blöskrar öllum sóunin, spillingin, ofstjótrnin, þekkingarleysið og óstjórnin.
Að trúa því svo nú eins og nýju neti að þetta steinrunna kerfi muni nú allt í einu breytast allt til batnaðar er annað hvort hreinn lygaáróður eða hreinn barnaskapur.
Þeir hafa margsinnis lofað bót og betrun áður en enginn sem vinnur við sjávarútveg trúir þeim lengur. Þetta verður bara eins og venjulega eihverjar naglasúpur og stagbætur eins og venjulega, sem eiga svo hugsanlega að taka gildi árið 2014 ? !!
Hér fyrir u.þ.b. ári síðan voru forsvarsmenn Bresku sjómannanna samtakanna og forsvarsmenn Breskra og Írskra útvegsmanna. Þeir vöruðu okkur eindregið og tæpitungulaust við að ganga þessu skaðræðis ESB apparati á hönd.
Þeir sögðu orðrétt: “ Ef þið viljið eyðileggja og rústa góðum og arðbærum sjávarútvegi ykkar þá skuluð þið endilega gasnga í ESB“ „Ef þið viljið áfram hafa góðan og arbæran sjávarútveg þá skuluð þið endilega halda ykkur fyrir utan“.
Einnig vöruðu þeir okkur við að trúa fagurgalanum þeirra sem sjálfsagt ætti eftir að koma að við myndum hafa svo mikil áhrif á stefnuna. Þessu herfði verið haldið að þeim af því að þeir væru svo stórir og mikil fiiskveiðiþjóð, en allt það smjaður reyndist ein endalaus lygaþvæla á þá hefði aldrei neitt verið hlustað.
Þarna töluðu menn með mikla og langa reynslu og þekkingu á sjávarútvegsmálum þjóða sinna og samskiptum sínum við Brussel valdið. Niðurstaðan var alveg skýr, ESB apparatinu gáfu þeir algera falleinkunn.
Þrátt fyrir að íslenskir stjórnmálamenn sé misvitrir og ýmislegt megi bæta í íslenskum sjávarútvegi þá vona ég svo sannarlega að íslenskur sjávarútvegur verði aldrei ofurseldur þeirri nöturlegu hönd dauðans sem Brussel valdið er.
Mæli með því að menn fari varlega í túlkunum á þessum fréttum um að ESB sé að taka upp kvótakerfi að íslenskri fyrirmynd. Fyrir það fyrsta þá er hér um tillögur framkvæmdastjórnar að ræða og eftir því sem ég hef séð þá er tillagan ekki orðuð með þeim hætti eins og túlkun íslenskra fjölmiðla gefur tilefni til. Í annan stað þá hafa einstök ríki innan ESB nú þegar fullan rétt á því að innleiða kvótakerfi að íslenskri fyrirmynd hugnist þeim það og eru dæmi um kerfi sem eru ekki ólík hinu íslenska. Það er á hendi ríkjanna að ákveða hvernig ríkjakvótinn er sóttur. Hvort stuðst er við sóknarkerfi, framseljanlega kvóta eða ólympískar veiðar þar til ríkjakvóta er náð er á hendi hvers ríkis. Og framsal á milli landa er þegar heimil – þó innan ákv marka og að ákv skilyrðum uppfylltum.
Umræða um sjávarútveg í ESB – sem og um starfsemi og uppyggingu ESB yfir höfuð – er oftast á miklum villigötum hér á landi.