Það var aldrei talað um Vesturfarana í mínu ungdæmi (1955-1970 var mitt ungdæmi). Ég held að fólk hafi haft tvíbenta afstöðu til þeirra. Annars vegar öfundað þá svolítið fyrir að hafa drifið sig. Hins vegar haft ákveðna skömm á þeim. Það sem gerðist (held ég) að Vesturfararnir voru bældir í menningunni og þar með minningunni.
Síðar komust þeir í svolitla (tímabundna)tízku en það er önnur saga.
Ég held að við höfum sömuleiðis tvíbenta afstöðu til þeiira sem flytja núna. Þeir eru svolítið dáðir en forsmáðir af fleirum sem fólk sem hafi komið sér í (fjárhagslegt) klandur eða fólk sem skorti staðfestu eða ættjarðarást og þess vegna :,,gott að það fór.“ Farið hefur fé betra syndrómið.
Er það ekki yfirleitt ,,besta“ fólkið sem fer. Hugrakkasta, gáfaðasta fólkið, fólk í yngra kantinum? Þeir með þunga afturendann eða heimska hausinn sitja eftir í súpunni?
Mér finnst nú full mikill „sósíal-Darwinismi“ í þessu bloggi. Það eru fjölmargar ástæður fyrir því að fólk tekur sig upp en það eru og verða fleiri sem fara núna en venjulega. Þeir sem eftir sitja verða eðlilega að brýna sig og verða kannski og vonandi sterkari fyrir vikið. Hættan er vissulega „hjarðhegðun“ þjóðarinnar. Ef kreppan dregst á langinn og framtíðardraumar verður að „salta oní tunnu“ á meðan þeir sem hafa hleypt heimdraganum sýna betri afkomu og „ná markmiðum sínum“ frekar en þeir hér heima hjara, ja þá getur verið að unga fólkið alveg sérstaklega söðli um og hleypi heimdraganum. Fyrir okkur eldri og sáttari við rýrari kjör og vön gerræðsislegum og heimatilbúnum lausnum, já alin upp til að hlýða þeim sem spilltastir eru og fá þeim völdin, verður ævikvöldið einsog best verður á kosið.
Dude
Og þú ert steríótýpan fyrir aðildarsinna. Benda putta og væla.
Aðildarumsóknin var bara dropinn sem fyllti mælinn hjá mér.
Uni
Ólíkt þér þá hringsnýst mitt líf ekki um ESB aðild eða ekki.
Aðlögunarsamninginn meinarðu, þegar við erum búin að aðlagast og fáum þá náðarsamlegast að segja okkar skoðun í þjóðarkosningu sem er ekki bindandi á neinn hátt.
Þú ert frábært dæmi um aðildarsinna sem hefur ekkert fram að færa nema möntrur og áróður. Endalausar lygar í ykkur. Endalausar.
Það er akkúrat það sem ég myndi ekki vilja að börnin mín alist upp við. Misskilin stjórnvöld sem stjórna með ráðríki, frekju og ofbeldi. Mismuna og verja ekki þá sem standa höllum fæti í samfélaginu. Hvers konar samfélag er það sem verndar ekki veikasta hlekkinn þannig að keðjan nái að styrkjast?
@burtfluttur: Sjálfur brottfluttur, en þó ávallt elskandi heimaland og þjóð, sé ég ekki stóra ókosti við aðildarviðræður við ESB og aðild seinna meir. Held meira segja oft á tíðum að það sé eitthvað sem Íslendingar hefðu átt að gera fyrir löngu. Kosti við að segja ‘nei’ sé ég ekki heldur. Nú er að sjá hvort ESB nennir yfirhöfuð að eltast við vitleysisganginn í Íslendingum. Þolinmæði ESB er alls ekki endalaus.
Afhverju er dæmið alltaf sett upp þannig að allir vilji eitthvað frá Íslendingum? Afhverju???
Jæja, en þessi umræða snýst ekki um aðild eða ekki aðild að ESB.
@Gísli I: Þú mátt setja framtíðardraum þinn með miklu salti oní tunnu, en ef þú ættir ung börn og þyrftir að salta þeirra framtíðardrauma í sömu tunnu, myndir þú eflaust hugsa þig tvisvar um, ekki satt?