,,Heimspekin er dauð, eðlisfræðin blívur“  segir Stephen Hawkings og satt er það að öll raunveruleg skref í vísindaþekkingu hafa komið frá eðlisfræðinni undanfarið.  Vonandi gera heimspekilegar bollaleggingar þó enn um sinn eitthvað gagn þó þær útskýri ekki tilurð heimsins og gang í bili a.m.k.

Þingmenn koma ákaflega illa út í fjölmiðlum þessa dagana.  Siðfræðileg umræða kemur illa út í stuttum setningabrotum. ,,Nú verða þingmenn að fara eftir sannfæringu sinni“ segir einn og gefur þar með í skyn að yfirleitt sé  það ekki svo.  Þetta er misskilningur.  Þingmaður hlýtur alltaf að fara eftir sannfæringu sinni.  Jafnvel þó hann fari eftir flokkslínu og taki skref sem honum líkar ekki, hlýtur sannfæring hans að vera sú að þetta sé rétt skref skoðað í heildarsamhengi.  Ergo:  Þingmenn hljóta alltaf að fara eftir sannfæringu sinni.

,,Nú verða menn að fylgja samvisku sinni og hugsa málin hver fyrir sig“, segir annar og áttar sig greinilega ekki á því að ,,sam“ viska hlýtur að vera sameiginleg viska.  Samviska verður m.ö.o. aldrei slitin úr samhengi við samtal, samráð, samvinnu, sam-eiginlega hagsmuni eða ,,sam“ eiginlegan vilja. Það afsakar sig enginn með því að samviskan leyfi honum ekki hitt eða þetta.  Þannig getur samviska þjófsins verið hrein ef hann er sykkopat.  Sú merking orðsins að samviska sé eitthvað sem menn finni þegar þeir fara á sitt eigið djúp og tengist einhvern veginn hinum æðsta sannleika er auðvitað tóm fjarstæða.

M.ö.o. hvað varðar spurninguna um landsdóm verða þingmenn að leita á nákvæmlega sömu mið og venjulega, leita í vit sitt, visku sína. Gera  það sem þeir álíta rétt og munu ekki komast upp með einhvern orðhengishátt um ,,eigin samvisku“ sem er ekki til í þeirri merkingu sem menn vilja hafa hana.

Nema þá að eðlisfræðin verði látin taka alveg yfir en það gerist ef menn verða ófærir að hugsa heimspekilega þar sem siðfræðin er undirdeild.