Hvernig víkur því við að engin sæmilega hæf manneskja stígur fram í sviðsljósið, lýsir því yfir með þeim hætti að eftir verði tekið að hún ætli að verða forseti Íslands. Núverandi forseti hafi beðist undan því að vera áfram, hafi skilað eftirminnilegri forsetatíð og nú sé kominn tími fyrir nýja hugsun, nýja nálgun, nýja manneskju. Í staðinn högum við okkur eins og Ólafur sé hálfguð en ekki bara klár persóna og þeir sem í íslensku samélagi hafa gerst málaliðar fjarstöðu við heiminn, málsvarar krónunnar, tollamúra og hrunsafneitarar hafa í hópum farið niður á hnén og grátbeðið guðinn að vera áfram og fara þar samhnjáa gamlir framsóknarjálkar með þann fyndnasta í broddi fylkingar, sanntrúaðir frjálshyggjumenn einnig með þann fyndnasta í fararbroddi og ófyndnir forystumenn sósíalista í landinu bláa upp úr miðjum síðasta áratug.
Ein ástæða gæti verið peningaskortur. Þetta framboð kostar sitt. Önnur ástæða verið áhugaleysi á embættinu. Sem er vel skiljanleg í ljósi þeirrar „gengisfellingar“ sem á því hefur orðið í tíð ÓRG.
Og svo eru eflaust fleiri ástæður.
Ég held að Möðruvellingarir vilji taka upp gerð Múmía hérlendis.
Ein ástæðan er sú að menn sjá að embættið er hégómi einn.
Hver vill helga líf sitt hégóma?
Við erum föst í limbói. Enginn vill bjóða sig fram því að það veit ekki hvort Ólafur býður sig fram (það þorir ekki þá á móti honum því að hann vinnur sennilegast alla ef hann býður sig fram). Hann sjálfur vill ekki útiloka framboð því að hann vill sjá hvort nægur stuðningur sé enn við hann(þá mun hann bjóða sig fram) eða hvort sterk framboð koma. Senaríóið mun eflaust verða það að hann býður sig aftur fram á seinustu stundu vegna þess stuðnings sem hann hefur fengið (og að ekkert sterkt framboð hefur litið dagsins ljós) og hann vinnur kosningarnar 😉