Fréttin um að krónprins Sádi-Arabíu sé látinn (sjá hér) hefur vakið athygli á því ömurlega stjórnkerfi sem þrífst í þessu landi.

Landið er nánast einkaeign einnar fjölskyldu sem hefur meira að segja troðið nafninu sínu í heiti ríkisins.

Svona eins og ef Davíð hefði á sínum mestu valdaárum ákveðið að endurskíra Ísland og kalla það Davíðsland!! Og rétt eins og íbúar í þessu landi á Arabíuskaga eru kallaðir Sádar, þá hétum við öll Davíðar!

En yfirgangur Sádi-ættarinnar í Arabíu er reyndar ekkert fyndinn.

Kúgunarstjórnin þar í landi er kannski ekki alveg eins áberandi og kúgunin var í ríkjum eins og Líbíu og Sýrlandi, en hún er ansi öflug fyrir því.

Og þeir sem berjast gegn kúgun kvenna víða um lönd gleyma því gjarnan að þess eru fá dæmi í veröldinni að konur séu jafn hrottalega kúgaðar og í Sádi-Arabíu.

En á þetta er sjaldan minnst. Ástæðan er auðvitað hin gríðarlegu auðæfi landsins – eða réttara sagt konungsættarinnar.

Og svo eru Sádi-Arabar „vinir Vesturlanda“ eða réttara sagt Bandaríkjanna.

Því miður virðast lýðræðishreyfingar Arabalanda ekki hafa náð miklum styrk í Sádi-Arabíu. En þegar þessi feyskna og fúla konungsætt þar riðar til falls, þá gæti fall hennar orðið hátt.

Og hún gæti dregið landið með sér í algjöra upplausn.