Ég tek heils hugar undir með Jónasi Kristjánssyni í þessari bloggfærslu hér.

Lengi vel þótti ósæmilegt að nefna nöfn dómara í fréttum af niðurstöðum mála. Dómararnir áttu að vera andlitslausir vörslumenn réttlætisins.

Íslenskir dómarar bjuggu sjálfir á fyrri tímum til orðtakið „Ekki tjóir að deila við dómarann“ til að koma í veg fyrir gagnrýni á störf sín.

Ef mér leyfist svolítið persónuleg minning, þá man ég að það þótti afar „djarft“ þegar ég gagnrýndi einhvern dóm í kynferðisbrotamáli í pistli í útvarpinu fyrir eitthvað um 15-16 árum, og nefndi nöfn dómaranna.

Sumum fannst illa vegið að dómurunum með því!

Dómarar eiga að sjálfsögðu ekki að vera í nokkurs konar vinsældakeppni en það er heldur ekki það sem Jónas er að mælast til. Bara að dómarar eins og aðrir í samfélaginu þurfi að sæta eðlilegu aðhaldi.