Sagan Milljóndollaraseðillinn eftir Mark Twain gengur út á hversu fáránlegt er að vesinast með alltof stóra peningaseðla.
Það vissi fólk líka í óðaverðbólgu eftirstríðsáranna í Þýskalandi, þegar fólk fór út í búð með milljónmarkaseðla í hjólbörum til að kaupa eitt hveitibrauð.
Eins og ýmsir hafa bent á, þá væri nýi íslenski 10.000 karlinn í raun milljón króna seðill ef ekki hefði verið farið í blöffið „myntbreytingu“ kringum 1980.
Norrænu krónurnar voru upphaflega jafnar þeirri íslensku, nú myndi hver norræn króna koma vel yfir 2.000 gamlar íslenskar krónur.
Þetta er nú árangurinn af íslenskri hagstjórn í tæp 100 ár.
Og þegar maður óskar eftir alvöru peningi eins og evru, þá fussa framsóknarmenn og sjálfstæðismenn (flestir) og segja að hér þurfi „bara“ aukna ábyrgð í hagstjórn.
Bara!
Það hefur ekki tekist í tæp hundrað ár og það mun ekki takast nú.
Burt með þennan milljón króna seðil!
Fáum almennilega mynt og reynum að lifa eins og fólk.