Mig setti eiginlega hljóðan þegar ég las frásögn Eyjunnar af ræðu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar á Viðskiptaþingi.
Í fyrsta lagi hinn dæmalausi hroki. Allir sem ekki eru sammála honum eru annaðhvort vitlausir eða hafa eitthvað illt í hyggju, nema hvorttveggja sé.
Í öðru lagi – hvernig vogar Sigmundur Davíð sér að gefa það í skyn að þeir, sem vilja ganga í Evrópusambandið af því þeir telja hagsmunum landsmanna best borgið með því, eða vilja alla vega ganga rækilega úr skugga um það með áframhaldandi viðræðum, að þeir vilji „selja sjoppuna“ eins og hann kemst svo smekklega að orði?
Það er að segja selja landið, og/eða selja sig.
Hvernig vogar hann sér?